wróżyć z kart

См. также в других словарях:

• wróżyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, wróżyćżę, wróżyćży, wróżyćżony {{/stl 8}}– wywróżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} przepowiadać komuś przyszłość, odgadywać przeszłość, czyjąś naturę na podstawie różnych znaków : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wróżyć — ndk VIb, wróżyćżę, wróżyćżysz, wróż, wróżyćżył, wróżyćżony 1. «odgadywać, przepowiadać przyszłość, np. z układu kart, cyfr, gwiazd lub w inny sposób; stawiać kabałę» Wróżyć z gwiazd, z kart, z ręki. ◊ pot. Na dwoje babka wróży (wróżyła) «nic… …   Słownik języka polskiego

• karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… …   Słownik języka polskiego

• stawiać karty — {{/stl 13}}{{stl 7}} przepowiadać przyszłość, używając przy tym kart do gry; wróżyć z kart : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodziła do wróżki, żeby ta stawiała jej karty. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kabalarka — ż III, CMs. kabalarkarce; lm D. kabalarkarek «kobieta umiejąca kłaść kabałę, wróżyć z kart itp., zajmująca się tym zawodowo; wróżka» …   Słownik języka polskiego

• kabalista — m odm. jak ż IV, CMs. kabalistaiście; lm M. kabalistaiści, DB. kabalistatów 1. «znawca kabały systemu teozoficzno filozoficznego» 2. «ten, kto umie kłaść kabałę, wróżyć z kart, znaków, liczb itp.; wróżbita» …   Słownik języka polskiego

• kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

• powróżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, powróżyćżę, powróżyćży {{/stl 8}}{{stl 7}} przepowiedzieć komuś przyszłość na podstawie układu kart, linii na ręce itp.; wróżyć przez pewien czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powróżyć komuś z ręki, z kart. Powróżyć sobie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego